Pantolon askısı takmak bulaşıcı olabilir mi? Yoksa bu işin içinde başka bir iş mi var? Bir dakika. Neden sorduğumu anlatacağım.
Geçen akşam NTV'de Ekodiyalog programını seyretmek için televizyonumu açtım.
Açık söylemek gerekirse, televizyon izlemek sık sık yaptığım bir iş değildir. Yararını da görüyorum. İnsan ne olup bittiğini bilmeyince günleri uçarı bir mutluluk ve masumiyet havası içinde geçiyor.
Hatta bazan hayranlarım beni sokakta durdurup yanaklarımın neden pembe pembe, cildimin bir bebek cildi kadar pürüzsüz olduğunu bile soruyorlar. "Televizyon seyretmemekten," diyorum onlara. "Deneyin. Memnun kalacaksınız."
Ama Ekodiyalog programını izlemek hoşuma gidiyor. Neden? Çünkü ekonomi bilgimi canlı tutmak istiyorum. Elimi faiz dışı fazlanın nabzında tutmak istiyorum, dünyanın bin türlü hali var. Bir de (bu sizde kalsın), ne olur ne olmaz, belki kenarda köşede kalmış bir televizyon şirketi beni de ekrana çıkarmak ister diye... Nasıl söyleyim... İşte biraz stil falan kapmak istiyorum açıkçası. Sınıf atlama hayallerim var yani. Gazeteci piyade, televizyoncu süvaridir. Abilerimiz öyle söylüyor.
Özellikle Asaf Savaş Akat'ın o baston yutmuş stiline bayılıyorum. Dedemden kalan pantolon askısını takıp aynanın karşısında defalarca denedim ama, onun sola bakmak için kafasını sağa, sağa bakmak için sola çevirip gözlerini ters istikamete kaydırmasını bir türlü beceremiyorum. Yanlışlık acaba yuttuğum bastonda mı? Karşılaştığımızda bastoncusunun kim olduğunu ona sormalıyım.
Neyse. Lafı uzatmayalım. Geçen gece Ekodiyalog programını seyretmek üzere televizyonumu açtığımda bir de gördüm ki... Aman Allahım! Az daha kardiyologluk olacaktım. Üçü birden pantolon askısı takmış! Asaf Savaş yeşil, Ege Cansen kurşuni, Deniz Gökçe mor. Dehşet verici bir manzara!
Bunlar bir pantolon askısı fabrikasından para yiyor olmasın? Tanrım, rüşvet ve yolsuzluk NTV'ye kadar uzandı mı?
Peki ya gömleklere ne demeli? Üçü de Lacoste marka gömlek giymişti. Herhalde bunun tesadüf olduğuna inanacak değiliz. Lacoste'dan da para yiyorlardır. İnsan bir düşmeye görsün.
Asaf Savaş'ın gömleğini size anlatmalıyım. İnanılmaz bir turunculukta idi. Belki de dünyanın en turuncu gömleği idi. Saddam Hüseyin görseydi kesinlikle bu gömleğin bütün turuncu gömleklerin anası olduğunu söylerdi. Turuncuların Rolls Royce'u. Turuncu gömlek konusunda söylenmiş son söz.
Bu kadar turuncu bir gömlek giymek insanın sağlığına zararlı değil mi?
Ben, şahsen, böyle bir gömleği giymek için külliyetli miktarda döviz cinsinden para talep ederdim.
Impf! Kararım kesin. Ben de televizyoncu olacağım. Köşe yazarlığını bırakacağım. Ekrana çıkacağım. Pantolon askısı takıp turuncu Lacoste gömlek giymek istiyorum ben de.
Aptal gibi, ölünceye kadar, bu bit gibi fotoğrafın altında köşe yazıları mı yazacağım. Hayır! Hayır! Hayır!
Geçen akşam NTV'de Ekodiyalog programını seyretmek için televizyonumu açtım.
Açık söylemek gerekirse, televizyon izlemek sık sık yaptığım bir iş değildir. Yararını da görüyorum. İnsan ne olup bittiğini bilmeyince günleri uçarı bir mutluluk ve masumiyet havası içinde geçiyor.
Hatta bazan hayranlarım beni sokakta durdurup yanaklarımın neden pembe pembe, cildimin bir bebek cildi kadar pürüzsüz olduğunu bile soruyorlar. "Televizyon seyretmemekten," diyorum onlara. "Deneyin. Memnun kalacaksınız."
Ama Ekodiyalog programını izlemek hoşuma gidiyor. Neden? Çünkü ekonomi bilgimi canlı tutmak istiyorum. Elimi faiz dışı fazlanın nabzında tutmak istiyorum, dünyanın bin türlü hali var. Bir de (bu sizde kalsın), ne olur ne olmaz, belki kenarda köşede kalmış bir televizyon şirketi beni de ekrana çıkarmak ister diye... Nasıl söyleyim... İşte biraz stil falan kapmak istiyorum açıkçası. Sınıf atlama hayallerim var yani. Gazeteci piyade, televizyoncu süvaridir. Abilerimiz öyle söylüyor.
Özellikle Asaf Savaş Akat'ın o baston yutmuş stiline bayılıyorum. Dedemden kalan pantolon askısını takıp aynanın karşısında defalarca denedim ama, onun sola bakmak için kafasını sağa, sağa bakmak için sola çevirip gözlerini ters istikamete kaydırmasını bir türlü beceremiyorum. Yanlışlık acaba yuttuğum bastonda mı? Karşılaştığımızda bastoncusunun kim olduğunu ona sormalıyım.
Neyse. Lafı uzatmayalım. Geçen gece Ekodiyalog programını seyretmek üzere televizyonumu açtığımda bir de gördüm ki... Aman Allahım! Az daha kardiyologluk olacaktım. Üçü birden pantolon askısı takmış! Asaf Savaş yeşil, Ege Cansen kurşuni, Deniz Gökçe mor. Dehşet verici bir manzara!
Bunlar bir pantolon askısı fabrikasından para yiyor olmasın? Tanrım, rüşvet ve yolsuzluk NTV'ye kadar uzandı mı?
Peki ya gömleklere ne demeli? Üçü de Lacoste marka gömlek giymişti. Herhalde bunun tesadüf olduğuna inanacak değiliz. Lacoste'dan da para yiyorlardır. İnsan bir düşmeye görsün.
Asaf Savaş'ın gömleğini size anlatmalıyım. İnanılmaz bir turunculukta idi. Belki de dünyanın en turuncu gömleği idi. Saddam Hüseyin görseydi kesinlikle bu gömleğin bütün turuncu gömleklerin anası olduğunu söylerdi. Turuncuların Rolls Royce'u. Turuncu gömlek konusunda söylenmiş son söz.
Bu kadar turuncu bir gömlek giymek insanın sağlığına zararlı değil mi?
Ben, şahsen, böyle bir gömleği giymek için külliyetli miktarda döviz cinsinden para talep ederdim.
Impf! Kararım kesin. Ben de televizyoncu olacağım. Köşe yazarlığını bırakacağım. Ekrana çıkacağım. Pantolon askısı takıp turuncu Lacoste gömlek giymek istiyorum ben de.
Aptal gibi, ölünceye kadar, bu bit gibi fotoğrafın altında köşe yazıları mı yazacağım. Hayır! Hayır! Hayır!
